نقد و بررسی بازی Frontier Hunter: Erza’s Wheel of Fortune

برای من عجیب به نظر می رسد که بیش از 18 ماه پیش برای اولین بار Frontier Hunter: Erza’s Wheel of Fortune را بررسی کردم. اکنون که نسخه کامل آن منتشر شده، به سختی می توانم دقیقاً آنچه را که به نوعی تغییر یا بهبود یافته است در بازی مشاهده کنم. Ezra’s Wheel of Fortune تا حدودی از بازی Bloodstained: Ritual of the Night و مترویدوانیاهای مشابه الهام گرفته است که در آن باید در اطراف نقشه حرکت کنید و دشمنان را از پا درآورید.

اگر در محلی گیر کردید، آنجا را علامت می زنید تا بتوانید زمانی که تکنیک مناسب را پیدا کردید، دوباره به آنجا بازگردید. همچنین برای به دست آوردن توانایی های ویژه و منابع کافی برای ارتقای سلاح های خود یا ساختن سلاح های جدید، اجساد دشمنان را تفتیش نمایید. در اینجا شالوده یک بازی خاطره انگیز وجود دارد، گرافیک و موسیقی عالی هستند، صداگذاری خوب است، اما کمی عجیب و غریب می باشد. برخی از جلوه های صوتی به نظر می رسد که برای یک کارتون مناسب هستند و نه یک بازی مستقل. به جز مبارزه‌ای که احتمالاً متمرکز بر حرکت خاص/محرکه محور است. جذابیت زیادی دارد، به خصوص در کات سین ها که در طول بازی پراکنده شده اند.

داستان بازی با شخصیت Erza که یک شکارچی جایزه بگیر است و ماجراجویی خود را در دنیای علمی تخیلی فانتزی که در آن چنین حرفه ای شبیه یک استریمر حرفه ای است، آغاز می شود. او طرفداران زیادی دارد که برای شنیدن داستان‌های بداخلاقی او هماهنگ می‌شوند و او یکی از بهترین‌ها در رشته خود است. متأسفانه، در مقدمه بازی، کشتی Erza در دنیایی بیگانه مملو از انواع گیاهان و جانوران متخاصم سقوط می کند، و این بر عهده Erza و دو دوستش Ciara و Nia است که قطعات گمشده را جمع آوری کنند تا از این طریق، کشتی فضایی را بازگردانند.

از لحاظ گیم پلی، Frontier Hunter دو بخش اصلی دارد، بخش Metroidvania و سیستم های پشتیبانی. قسمت Metroidvania بسیار عالی و فرمولی آشنا است. به این صورت که شما باید در مراحل مختلف دوبعدی پیمایش کنید، ماموریت‌ها را انجام دهید، رئیس را شکست دهید و غیره. در طول مسیر، سیستم جنگی بازی مبتنی بر استفاده از کمبوها است که شما حداکثر 3 شخصیت را کنترل می کنید که قفل آنها از طریق پیشرفت داستان اصلی باز می شود. برای هر شخصیت دو اسلحه انتخاب می کنید. این سلاح‌ها مجموعه‌ای از حملات معمولی، حملات پرش، ویژه‌هایی دارند که با دستوراتی مانند عقب به جلو + حمله یا پایین + حمله، سوپر انجام می‌شوند. حرکت محدود شروع می شود اما در نهایت به پرش با هوا و پرش دوبل و بالا رفتن از دیوار می رسد. پس از باز کردن قفل چند ویژه و به دست آوردن تجهیزات خوب، این یک فرمول بسیار سرگرم کننده است.

سیستم های پشتیبانی به طور کلی بد نیستند، اما تا حدودی بد هستند. نقشه باز به نظر می رسد اما به اتاق ها تقسیم شده است. انتقال از یک اتاق به اتاق دیگر، به عنوان مثال پریدن به داخل یک سوراخ یا راه رفتن در یک راهرو، نمای دوربین را به طور کامل تغییر می دهد و همه دشمنان را در اتاق جدید باز می گرداند. ایستادن در بالای یک مرحله، پریدن و کشیدن انگشت روی خفاش در حال پرواز و اوه اتاق بعدی است، و سپس به پایین به اتاق قبلی که همه چیز در آنجا دوباره رشد کرده است، می تواند کاملاً گیج کننده باشد. یا همان چیزی که برانگیخته شدن و به چاله افتادن.

همچنین، ساخت یک شخصیت شامل یک مینی بازی تتریس است. دشمنان تقویت کننده های آمار را در اشکال مختلف مانند میله های افقی، مربع، میله های عمودی و غیره می اندازند. هر قطعه تجهیزات یک دسته جعبه خالی برای پر کردن با این تقویت کننده ها دارد. بخش نسبتاً بزرگی از بازی حول محور تلاش برای قرار دادن همه چیز به خوبی در هر 3 اسلات دنده (سلاح، زره، لوازم جانبی) می چرخد.نکته دیگر این است که در حالی که بازی در اوایل بیشتر در مورد نشانگرهای ماموریت های مفید است، بعداً پازل هایی وجود دارد که شامل درهای قفل شده یا موارد غیرقابل دسترس است که با وجود اینکه برای یک تلاش مهم هستند، با نشانگر جستجو علامت گذاری نمی شوند. یک ویژگی نشانه گذاری نقشه دستی وجود دارد تا بتوانید خودتان آنها را علامت گذاری کنید.

شما به عنوان سه شخصیت مختلف بازی می کنید که هر کدام از انواع سلاح های متفاوتی استفاده می کنند، اگرچه از آنچه من می توانم بگویم، شما واقعاً نیازی به تغییر شخصیت ها ندارید، مگر زمانی که شخصیتی که استفاده می کنید در جنگ می میرد و در نقطه ذخیره قرار ندارید. من شخصاً ترجیح می‌دهم توسعه دهندگان فقط از یک شخصیت در طول بازی استفاده کنند و آن شخصیت توانایی استفاده از انواع سلاح‌های مختلف را داشته باشد، زیرا مدیریت زره‌ها و سلاح‌ها در این بازی تا حدودی دردسرساز است، به خصوص با توجه به هر سلاح، زره و طلسم.هر شخصیت دارای پنج سلاح است که می توانند استفاده کنند. قفل هر سلاح پس از یافتن آنها در یک نقطه خاص باز می شود. با استفاده از این سلاح‌ها، می‌توانید بسیاری از ترکیب‌ها را به هم متصل کنید و این به آسان‌تر کردن نبردها کمک می‌کند. این سیستم به خودی خود سرعت بیشتری دارد و در مواقعی که گفته شد نیاز به تفکر سریع دارد. عملکرد شما بر اساس دلبستگی‌هایتان به سلاح‌ها و غیره بهبود می‌یابد. زیرا اینها می توانند منفعل هایی به شما بدهند که نبرد را به شدت تغییر می دهد.

از جمله مشکلات اصلی که در این بازی با آن برخورد کردم پول یا کمبود آن بود. شما هرگز در بازی آنقدر پول به دست نمی آورید، یا حداقل برای من روشن نبود که چگونه این کار را انجام دهم، بنابراین من مقدار زیادی از پس انداز خود را در بازی صرف خرید معجون های بهداشتی اولیه می کنم، که به نظرم عجیب بود

از لحاظ گرافیک، سبک انیمه پر جنب و جوش بازی Frontier Hunter: Erza’s Wheel of Fortune به خوبی کار می کند. حملات پر زرق و برق هستند، صداها و جلوه های صوتی عالی هستند. جزئیات زیادی وجود دارد، از لباس کاراکترها گرفته تا محیط. فکر می کنم اینها به عنوان اصلی ترین نکات مثبت بازی محسوب می شوند.

در نهایت باید به این سوال پاسخ دهم که آیا این بازی را به عنوان یک مترویدوانیا می توانم به افراد دیگر توصیه می کنم؟ نه واقعاً، زمانی که عناوین مشابه برتری مانند Metroid, Hollow Knight و Ori وجود دارند که بازی های بسیار برتری نسبت به این هستند، توصیه Frontier Hunter: Erza’s Wheel of Fortune واقعا دشوار می شود. تنها چیزی که این بازی واقعاً برای خود دارد داستان، مبارزه و زیبایی شناسی کلی است که به خوبی آن را تبلیغ می کند.