نقد و بررسی بازی Midnight Ramen

بازی Midnight Ramen که توسعه دهنده آسیایی Cointinue Gamesساخته شده، یک بازی در قالب عناوینی مانند Coffee Talk و VA-11 Hall-A: Cyberpunk Bartender Action است. به عبارت دیگر، این بازی یک تجربه عمدتاً مبتنی بر روایت است که در آن افراد در مغازه شما سرگردان می‌شوند، جایی که شما به آنها غذا و یا نوشیدنی می‌دهید و با آنها گفتگو می‌کنید. با این حال، در اینجا شما در نقش یک متصدی رستوان پخت رامن کار می‌کنید و برای مشتریان خود انواع نودل ها را سرو می‌کنید، نه اینکه قهوه یا نوشیدنی‌های مخلوط را تهیه کنید. در ادامه با نقد و بررسی این بازی در Game Inja با ما همراه باشید.

مانند بازیهای ذکر شده در پاراگراف اول متن، تهیه غذا در Midnight Ramen تنها جنبه واقعی گیم پلی است. اما لذت اصلی در گفتگو با افرادی است که پشت میز می نشینند و شخصیت آنها را کشف می کنید. شما به عنوان یک شاگرد 17 ساله نزد صاحب غرفه رامن بازی می کنید که در صورت بروز مشکل به شما کمک می کند، اگرچه به نظر می رسد اکثریت قریب به اتفاق غذاهایی را که مشتریان شما درخواست می کنند آماده می کنید.

با این حال، پیچ و تاب اصلی بازی در این است که شما و مربی‌تان به عنوان راهنمای افراد دارای مشکل روانی هستید. مشتریان شما اکثراً مرده اند و هدف شما این است که آنها را در جهت پذیرش مرگ و پاداش نهایی خود تشویق کنید. مردگان (می دانید) کار زیادی برای انجام دادن ندارد، اما مدتی طول می کشد تا واقعیت جدید خود را بفهمند و بپذیرند و در این بین خوردن رامن خوشمزه و صحبت کردن با شما چیزی برای نگه داشتن آنها می دهد. در این زمینه، Midnight Ramen یادآور بازی Spiritfarer است که اگرچه دارای گیم پلی بسیار متفاوتی است، اما همچنین ادعا می کند که ظاهراً مرده ها هنوز نیاز به غذا خوردن دارند و شما زمان زیادی را صرف پختن غذاهای خوشمزه برای آنها می کنید.

در بیشتر موارد، Midnight Ramen بسیار جذاب است که البته توسط موسیقی آرامش بخش آن تقویت شده است (که تکراری می شود، اما از آنجایی که بازی نسبتاً کوتاه است، این قابل بخشش است). دقت کنید که از لفظ “بیشتر” استفاده کردم، زیرا – مردگان عموماً از مرده بودن خوشحال نیستند و بازی به مسائل تاریکی مانند خودکشی و مرگ ناشی از کار زیاد می پردازد. با این حال، این مضامین در مکالمه ها انجام می‌شوند، نه به صورت گرافیکی و مضمون روانی کمک به افراد برای ادامه حرکت، آنها را از نظر احساسی هدایت پذیر می‌کند.

از لحاظ بصری، بازی از سایر ویژگی های رمان بصری استفاده می کند که شامل تعداد انگشت شماری تصویر برای هر شخصیت است که هر یک حالت احساسی متفاوتی را نشان می دهد و با تغییر حالت از یک تصویر ثابت به تصویر دیگر جریان دارد. در اینجا انیمیشن زیادی وجود ندارد. خود تصاویر متاثر از انیمه هستند و از نظر زمینه به اندازه کافی جذاب هستند، اما مانند موسیقی تکراری می شوند که البته این حالت بعد از مدتی از بین می رود.

داستان‌های شخصیت‌هایی که با آنها ملاقات می‌کنید و همچنین داستان خود قهرمان داستان، به طرز شگفت‌آوری از نظر احساسی تأثیرگذار هستند. من حتی اعتراف می کنم که در صحنه های پایانی اشک می ریختم. همانطور که گفته می شود، برخی از شخصیت ها کمی کلیشه ای هستند، اما شما همچنان با آنها ابراز همدردی می کنید.

تجربه کلی Midnight Ramen نسبتا کوتاه است. من طی چهار ساعت بازی را تکمیل کردم و اگر انتخاب های مختلف رامن را دوباره پخش کنید، تنوع زیادی وجود ندارد. اما قیمت آن برای این مقدار چالش در سطح معقولی است و من از زمانم با بازی کاملاً لذت بردم. اگر از طرفداران Coffee Talk یا VA-11 Hall-A هستید، Midnight Ramen قطعا ارزش دیدن دارد. با این حال، انتظار عمق قابل توجهی از پازل یا گیم پلی اکشن را نداشته باشید.

به طور خلاصه، مطمئنا طرفداران ژانر “مکالمه و تهیه غذا/نوشیدنی” – اگر حتی این یک ژانر باشد (چون فقط سه نمونه داریم)، بازی Midnight Ramen را تحسین خواهند کرد. این یک سرگرمی خوشایند برای گذراندن چند ساعت اوقات فراغت با قیمت مناسب است و تاثیری کاملا احساسی روی مخاطبین می گذارد. سبک هنری زیبا با داستانی خوش نوشته شده که شما را ناامید نمی کند، دیالوگ‌های جالب با موضوعات عمیق به همراه یک گیم پلی جذاب جزو مواردی هستند که حس نوستالژیکی را القا می کند، حتی اگر قبلاً عنوانی مشابه ایت را بازی نکرده باشید. اگر Coffee Talk را دوست داشتید، یقینا از تجربه Midnight Ramen لذت خواهید برد، زیرا به نظر من یک بازی بسیار بهتر است.