بازی های فانتزی و پلتفرمر همیشه تجربه سرگرم گننده و خاصی را به بازیکن ارائه میدهند و گذشته از آن با وجود مکانیزم ها و بعضا گیم پلی ساده و روان، حجم و سیستم مورد نیاز پایینشان گزینه ی در دسترس تری برای عموم گمیر ها به حساب می آیند. بازی woodle tree adventures هم از این قضیه مثتثنی نیست. با ما برای بررسی این بازی همراه باشید.
ساخته ی شرکت chubby pixel که سابقه ی زیادی در تولید و انتشار بازی های دو بعدی و پلتفرمر دارد یک بازی سرگرم کننده و کم حجم و در عین حال کوتاه و بدون جزییات است که در سال 2017 برای پلتفرم های play station, xbox one و pc منتشر شده است. اگر علاقه مند به بازی های ساده و پلتفرمر باشید شما را راضی نگه میدارد ولی در غیر این صورت با وجود قیمت 5 دلاری بازی، باز هم یک گزینه ی پر ضرر و با ارزش خرید پایین برای شما محسوب میشود.
در وحله اول بازی از داستان پیچیده و خاصی استفاده نمیکند و شما به عنوان فرزند یک درخت بزرگ و دانا وظیفه ی آوردن آب به آن سرزمین را دارید و باید قطره هایی به نام اشک پری و همینطور توت فرنگی های درون بازی را جمع کنید. شما باید با تکه برگی که در دست دارید با دشمنان خود مبارزه و با پریدن و عبور از راه باریک و در بعضی مواقع سخت توت فرنگی ها و اشک های خود را بدست آورید و مقدار معینی از آنها را برای ورود به مراحل بعد و باز کردن دنیاهای جدید و مقدار دیگری را برای ارتقای شخصیت خود خرج کنید، البته اگر بدانید که چه مقدار توت فرنگی جمع کرده اید چون در بازی مقدار توت فرنگی های جمع شده نمایش داده نمیشود.
بازی از گرافیک فانتزی و خوبی برخوردار است و تنوع رنگ ها در دنیاهای مختلف به جزابیت بازی می افزاید. جزییات بازی آنقدر بالا نیستند اما همان هایی هم که در بازی وجود دارند از ظاهر با مزه و خوبی برخوردارند، مثل وقتی که یک زنبور غول پیکر بالای سرتان است یا درخت بزرگی که با سیبیل پرپشتش با شما حرف میزند. اما جهان بازی نتوانسته چیزی بیشتر از این خلق کند و با وجود گرافیک خوب و بامزه از وجود یک دنیای زنده و پویا کاملا رنج میبرد.
صداگذاری شخصیت ها نیز راضی کننده و قابل قبول است ولی باید این را هم در نظر داشت که تنوع شخصیت های داخل بازی و دشمنانتان کمتر از حد انتظار بوده و گیم پلی بازی به شدت کوتاه است به شکلی که شما با صرف فقط 2 تا 3 ساعت از وقتتان میتوانید بازی را به اتمام برسانید. پیشینه ای برای دنیای بازی وجود ندارد و ما نمیدانیم اصلا آن درخت غول پیکر که بوده و علت وجود دشمنان در بازی چیست. تنها دانسته ی ما این است که راه برو، بپر، بزن و برای درخت پیر و دانای خود اشک پری جمع کن. حالا اصلا چه اتفاقی افتاده و به چه علت باید شما آب را به آن سرزمین برسانید یک سوال بی جواب است!
موسیقی بازی نیز چنگی به دل نمیزند و هیچگونه احساس هیجان، ترس، شادی یا ناراحتی به بازیکن منتقل نمیکند و فقط به عنوان یکی از فاکتور های بازی در آن وجود دارد. همانطور که در قبل هم اشاره شد دشمنان از تنوع پایینی برخوردارن و در کل دو نوع دشمن در بازی وجود دارد که یا راه میروند و شما را دنبال میکنند و یا بی خیال سر جای خود نشسته و شما باید برای رد شدن از آن مکان آنها را از بین ببرید. بازی هیچ مرحله اضافی نداشته و فقط بخاطر وجود گیم پلی کوتاه باعث سر رفتن حوصله شما نمیشود وگرنه از مرحله و دنیای اول تا آخرین مرحله بازی تمام کارهایی که باید انجام دهید یکسان است. در کل شما با صرف هزینه ی 5 دلاری وارد یک بازی با دنیای رنگانگ ولی بی روح شده و چند ساعت از وقت خود را بدون داشت هدفی واقعی و معین در بازی میگذرانید. قبل از خرید این بازی با خود فکر کنید، اگر واقعا از طرفداران پر و پا قرص بازی های پلتفرمر هستید پس این بازی تا حدی شما را راضی نگه میدارد ولی در غیر این صورت ممکن است به کلی پشیمان شوید.