این بار به سراغ یک عنوان به شدت ترسناک خواهیم رفت تا علاوه بر بررسی بازی به جنبه های روانشناختی و تاثیرات بلند مدت آن نیز بپردازیم. بازی در سال 2018 و برای پلتفرم های Xbox one , Playstation 4 و رایانه های شخصی منتشر شده است.
بازی هایی وجود دارند که علاوه بر ترسناک بودن با استفاده از المان های روانشناختی در روح شما تاثیراتی بلند مدت خواهند گذاشت. این بازی ها چیزی بیشتر از ظاهر شدن موجودی به یکباره در جلوی صورتتان در خود جای داده اند و با تحت تاثیر قرار دادن فکر شما و آزار هایی بعضا روانی و منتظر گذاشتن شما برای ترس به شدت به روحیه اتان ضربه میزنند. همینطور وجود سکانس ها و یا تصاویری دلخراش که شاید آن چنان ترسناک نبوده ولی تا مدت های ذهن شما را به خود مشغول خواهند کرد. مثل اولین ورود شما به بازی که تصویری پسری را می بینید که با دستانی لرزان و با یک هفت تیر شروع به کشتن تمام اعضای خانواده اش کرده و سپس با یک تیر خودش را هم می کشد.
دوستان به شدت توصیه می کنم قبل از تجربه این عنوان کمی فکر کنید. این بازی یک تجربه واقعا ترسناک و آزار دهنده است و اگر تا به حال عناوین واقعا ترسناکی را تجربه نکرده یا روحیه اتان کمی لطیف است به هیچ وجه سمت این بازی نروید. این یک اشتباه بسیار بزرگ است که بازی های زامبی محور و یا پلتفرمر ها و بازی های دو بعدی و این چنین بازی هایی را جزو یک دسته یعنی ژانر وحشت دسته بندی می کنند. در اکثر بازی های زامبی محور شما گروهی از زامبی های بدون مغز را در تعقیب خود می بینید. و شاید ترسناک ترین لحظات بازی موقعی باشد که یک زامبی به یکباره رو برویتان سبز می شود. بازی هایی هیولایی که در آن باید با یک اسلحه مرگبار به جان غول های بی شاخ و دم افتاده و آن ها را قتل عام کرده که آن ها نیز تا حد زیادی اصلا ترسناک نیستند. بازی های پلتفرمر هم شاید تاثیر گذار بوده ولی بخاطر سبک گیم پلی بازی شما را آنقدر نخواهد ترساند. اما وضعیت در برخی بازی ها با این سبک ها که گفتم فرق دارد. من هنوز هم وقتی به بازی P.T که فقط یک نسخه دمو از سری سایلنت هیل بوده و هیچ وقت منتشر نشده فکر میکنم واقعا ترس وجودم را فرا میگیرد. یا خود بازی Silent hill یا Resident Evill 7 و یا outlast 1,2 و یا حتی عنوان The Evill Within. این ها عناوینی هستند که لایه های عمیق تری از ترس را در بازی ها به تصویر کشیده و به زیر پوست و استخوان و مستقیم در ذهن های مخاطبان نفوذ می کنند. عنوان Visage هم دست کمی از این بازی ها نداشته و باید بدانید این بازی بسیار ترسناک و دلهره آور است.
شما در خانه ای در دهه هشتاد میلادی در آمریکا به دنبال کشف راز های آن و دلیل اتفاقاتی که در گذشته رخ داده هستید. بازی از چند فصل متفاوت تشکیل شده که هر فصل به نام یک شخص ساکن در آن خانه نام گذاری شده است و شما میتوانید آزادانه هر فصلی را که میخواهید انتخاب کنید. وظیفه شما در بازی تعامل با اشیا و پیدا کردن سرنخ هایی از اتفاقی که برای آن فرد افتاده است بوده و باید بیشتر وسایل خانه را مورد بررسی قرار دهید. شما مطلقا باید از تاریکی دوری کرده و وسایلی که به عنوان روشنایی در اختیار دارید را مدیریت کرده وگرنه برایتان گران تمام می شود. المان های ترس بسیاری در بازی وجود دارد. از حوادث غیر طبیعی مانند کوبیده شدن در ها و یا به صدا در آمدن زنگ ساعت که به صورت تصادفی اتفاق خواهند افتاد. شبح هایی در خانه وجود داشته و شما را تحت نظر دارند و در زمانی خاص ممکن است به دنبال شما افتاده و یا به یکباره جلوی شما ظاهر شوند. بازی برای بیشتر سرگردان کردن شما و در نتیجه بیشتر ترساندنتان هیچ کمکی به شما نمی کند و شما ممکن است مدت های برای پیدا کردن یک سرنخ در اتاق ها پرسه زده و در نتیجه به طور نا خوش آیندی بترسید. برخی سکانس ها و تصاویر می تواند خیلی وحشتناک به نظر برسد. ممکن است شبحی را دیده که از پشت در ورودی زنگ در را می زند و یا نگاه کردن به آینه ها و همینطور گوشه و کناره های بازی که واقعا چیز ها و اتفاقات نا خوش آیندی در انتظار شما هستند.
در حالت کلی بازی میتواند یک تجربه بسیار ترسناک و دلهره آور را به بازیکن ارائه داده و شما را تا حد مرگ در برخی سکانس هایش بترساند.