نقد و بررسی بازی Don’t Be Afraid

بازی در سبک اکشن و ترسناک با دید اول شخص است که در 17 دسامبر سال 2020 از طرف کمپانی Hydra Games برای پلتفرم PC منتشر شد. در بازی Dont Be Afraid  گیمر کنترل یک پسر بچه به نام David که 11 سال سن دارد را برعهده دارد. بازی از جایی شروع میشود که گیمر در اتاقی نامعلوم بیدار میشود و باید به جستجو در اطراف بپردازد و سعی کند تا علت این حادثه را پیدا کند.

در گیم پلی بازی گیمر باید تمام سعی خود را انجام دهد تا از اتاق های تو در توی بازی فرار کند و از مکان های خطرناک خارج شود. مکانی که  دیوید در آن گرفتار شده است توسط شخصی پلید به نام فرانکلین اداره میشود و کسی هم نیست که از آن محافظت کند و او کاملا تنها است. فرانکلین تنها دشمن دیوید در این خانه نیست و شخصیت هایی همچون یک غول وحشتناک به نام کارل ، یک دختر کوچک بد سرپرست به نام لیدیا و یک دلقک به خصوص ترسناک به نام تئودور در این بازی وجود دارند. دشمن ها در این بازی انسان هستند و طبیعتا قابل شکست خوردن اما گاهی هیولاها نیز وارد این بازی شده وترس و وحشت گیمر را بالاتر می برند. شخصیت پردازی که عمدتا توسط نوارها و فلش بک ها نمایش داده می شود خیلی خوب است. با این وجود تا انتهای بازی خیلی از رمز و رازها باقی می مانند که شاید برای پی بردن به آنها این بازی را باید بیش از یک بار انجام داد. داستان بازی جالب و جدید اما خیلی کوتاه است. توانایی های دیوید در بازی به شدت محدود است او حتی به سختی می تواند یک شمع یا جسم خاص را از بالای یک کمد بردارد. و تنها کاری که غالبا باید انجام داد فرار است.

بازی در سبک خود خلاقیت های کمی دارد. بازی های اینچنینی که در آنها برای بقاء باید فرار کرد کم نیست برای مثال outlast که بازی خیلی محبوبی نیزهست.  اما بازی Dont Be Afraid با توجه به اینکه شخص اصلی آن یک پسر بچه است می توان آن را اندکی خلاقانه دانست. در ژانر وحشت بازی های پیشرو و بزرگ زیادی وجود دارد و شاید بیش از هر ژانری سالانه پیشرفت دارد. از طرف دیگر این ژانر بسیار محبوب است در نتیجه خلاقیت جز جدا نشدنی و همیشگی این نوع بازی ها بوده است.

گرافیک بازی بسیار جذاب و خوب است. در بحث صداگذاری که شاید مهم ترین بخش بازی ها و حتی فیلم های ژانر ترسناک باشد ، Dont Be Afraid بسیار خوب از کار درآمده است. نورپردازی بازی مخصوصا تاثیرات شمع های روشن در اتاق های تاریک و تغییرات نور آن کم نظیر است. از طرفی صداگزاران شخصیت ها نیز باید اغرار کرد که بسیار با مهارت هستند. اما اندکی در پرداخت ظاهری کاراکترها ضعف وجود دارد مخصوصا شخصیت های کم اثر و خود شخص فرانکلین. اما با این وجود برخی کاراکتر ها مانند دلقک و پسر بچه بسیار ترسناک ظاهر می شوند.

موسیقی متن بازی کاملا مناسب بوده و بسیار اندازه است. همچنین زیاده روی در بالا و پایین کردن تن صدای موسیقی دیده نمی شود. ریتم آن هم به شدت مناسب با ژانر وحشت است. در ژانر وحشت انتخاب موسیقی و قرار دادن آن بر روی بازی به شدت کار پیچیده و مهمی است که گاها مشاهده می شود که یک بازی فقط با مهارت موسیقییایی اش از این رو به آن رو می شود. سکوت های بازی و دخالت نکردن موسیقی هم به شدت کار شده و به جاست. پس موسیقی بازی به پیش بردن داستان کمک زیادی کرده است.

داستان بازی کمی کوتاه است و شاید سازندگان می توانستند با اضافه کردن چند مرحله و پرداخت بیشتر به برخی کاراکترها بازی را جذاب تر کرده و به گیمر ها زمان بیشتری برای ارتباط گرفتن با کاراکتر ها و محیط بازی می دادند. در نهایت باید گفت که اگر به ژانر وحشت در دنیای بازی های رایانه ای علاقه مند هستید و دوست دارید به هورمون های خود صفایی بدهید بازی Dont Be Afraid این کار را  به نحو خوبی برایتان انجام می دهد، اما فراموش نکنید که این بازی گیم پلی بسیار کوتاهی دارد و به اندازه عنوانی مثل p.t ترسناک و دلهره آور نیست، اما تجربه کردن آن میتواند ترس زیادی را به شما منتقل کند و برخلاف شخصیت پردازی ضعیف در این بازی، ظاهر شخصیت ها توانسته واقعا ترسناک از آب در بیاید.