نقد و بررسی بازی Alien: Rogue Incursion Evolved Edition

کم کم به اولین سالگرد انتشار بازی Alien: Rogue Incursion – Part One نزدیک می شویم که جامع ترین بازی ساخته شده بر اساس فرنچایز محبوب Alien محسوب می شود، البته اگر تجهیزات لازم برای تجربه این بازی در حالت واقعیت مجازی را داشته باشید. اما برای کسانی که پول، فضا یا شکیبایی لازم برای تجربه این بازی VR را ندارند، اکنون راه دیگری برای بررسی این بازی وجود دارد. نسخه تکامل یافته آن تحت عنوان Alien: Rogue Incursion Evolved Edition که این بازی را به طور کامل روی صفحه نمایش «تخت» شما قابل اجرا می‌کند، در حالی که گرافیک بهبود یافته و موارد دیگر را ارائه می‌دهد. این بازی که یک عنوان اول شخص ترسناک است، چیز نوآورانه ای را به ارمغان نمی آورد، اما به اندازه کافی به ویژگی های این ژانر پرداخته است تا آن را به برداشتی سرگرم‌کننده از فرنچایزی تبدیل کند که در طول سال‌ها کاملاً نمادین و مشهور شده است.

داستان بازی Alien: Rogue Incursion که بین نسخه های اول و دوم فیلم‌های Alien اتفاق می‌افتد، شما را در حال هدایت Zula Hendricks در یک مرکز GES به نام Castor’s Cradle قرار می‌دهد. او به خاطر یک دوست و همکار سابقش آنجاست، کسی که برای او و دوست اندرویدش دیویس پیام اضطراری می‌فرستد. اوضاع طبق نقشه پیش نمی‌رود و این دو نفر خیلی زود در Purdan، سیاره‌ای که این مرکز در آن قرار دارد، رها می‌شوند. بنابراین هدف شما بررسی تماس اضطراری و یافتن راهی برای فرار از سیاره مزبور است. با این حال، به لطف انبوهی از Xenomorphs که همیشه شما را تعقیب می‌کنند، انجام هر دوی این کارها ممکن است دشوار باشد. خوشبختانه، به عنوان یک تفنگدار دریایی مستعمراتی، شما قادر به مبارزه هستید، اگرچه انتظار نداشته باشید که قدرتمندترین مجموعه سلاح ها را به دست آورید.

با کاوش دقیق در راهروهای Castor’s Cradle، نمی‌توانستم جلوی خودم را بگیرم و به یاد هر عنوان ترسناک دیگری که اخیراً بازی کرده‌ام، نیفتم. کاوش در یک مرکز آلوده به زنومورف‌ها در نقش یک مامور ویژه بسیار هیجان‌انگیز بود، اگرچه کمبود تنوع در سلاح‌ها و انواع دشمن چیزی بود که نمی‌توانستم نادیده بگیرم. این باعث می‌شد بازی بیش از حد از نظر من کلیشه‌ای باشد، اگرچه داستان به اندازه کافی جالب بود که باعث شود تا پایان ماجراجویی را ببینم.

طولی نمی کشد که زنومورف‌ها خودشان را به شما معرفی می‌کنند و از آنجا به بعد همه چیز بسیار جالب می‌شود. من لحظاتی را که این بازی را خاطره‌انگیز می‌کنند، لو نمی‌دهم، اما بدانید که زولا در یک لحظه تصمیم می‌گیرد تأسیسات را به کلی نابود کند تا زنومورف‌ها را از معادله حذف کند. می‌دانم چیزهای ترسناکی هستند، اما نمی‌بینم چطور می‌توانستم کارها را طور دیگری انجام دهم. از آنجایی که Alien: Rogue Incursion – Part One Evolved Edition در اصل برای واقعیت مجازی طراحی شده، گیم پلی پیچیده‌ ای ندارد.

شما در طول این ماجراجویی فقط سه سلاح به دست خواهید آورد: یک تفنگ ساده، یک تپانچه و یک تفنگ ساچمه‌ای. همچنین می‌توانید از نارنجک‌های مجاورتی برای ایجاد تله استفاده کنید. البته به یاد داشته باشید کشتن Xenomorphها در این بازی واقعا سخت است و شک ندارم برای از بین بردن آنها به سرعت مهمات خود را هدر می دهید و این باعث می‌شود که با دقت در مورد سلاحی که استفاده خواهید کرد و عواقب آن انتخاب فکر کنید. با پیشرفت بازی، متوجه خواهید شد که شمارنده مهمات شما سریعا به صفر نزدیک می‌شود و این محدویت، شما را مجبور به تصمیم‌گیری‌های سختی در مورد ماندن برای مبارزه یا ریسک پرواز به اتاق وحشت می‌کند.

بر خلاف تصور رایجی که ممکن است داشته باشید، مخفی‌کاری در این بازی واقعاً گزینه مناسبی نیست؛ وقتی Xenomorphs در هر اتاق یا راهرویی که در آن هستید ظاهر می‌شوند، راهی جز مبارزه با آنها ندارید. حتی فرار کردن و دویدن هم به لطف استقامت کم زولا، گزینه چندان معتبری نیست. همه اینها در نسخه VR چندان مهم نبود، زیرا در واقع مجبور بودن به برداشتن سلاح و انجام وظایف دیگر به شیوه‌ای واقع‌گرایانه، اوضاع را به اندازه کافی پیچیده می‌کرد، در حالی که باید با برخوردهای مکرر Xenomorphها نیز مقابله کنید. با این حال، اگر بازی را به طور معمول روی یک تلویزیون صفحه تخت انجام دهید، Alien: Rogue Incursion همچنان لذت‌بخش است، اما بدون شک تنش و هیجان کمتری دارد.

همیشه چیزی برای کشف در هر گوشه از محیط بازی وجود دارد، چه مهمات گرانبها و اقلام شفابخش، چه تکه‌هایی از یادداشت ها برای روشن‌تر کردن معاملات مشکوک GES در مرکز، یا پیام‌هایی که جنبه‌ی انسانی کارمندان آن را آشکار می‌کند. البته گشت و گذار در بازی در ابتدا سرگرم کننده است، اما به سرعت تکراری می‌شود. حتی معماهایی نیز وجود دارند که به شکل جعبه فیوزهایی هستند که برای دسترسی به مناطق جدید باید آنها را دوباره سیم کشی کنید، در حالی که برای باز کردن چند درب دیگر باید آنها را از طرف دیگر جوش دهید. به لطف طراحی بصری چشمگیر و سطوح پیچیده، بازی کاملاً فراگیر است، اما خیلی زود طرح کلی مرکز را مثل کف دستم شناختم. مشکلات دیگری نیز وجود دارد. در نیمه دوم بازی، عقبگرد به یک مانع تبدیل می‌شود، زیرا انتظار می‌رود چندین بار در همان مناطق به عقب و جلو بروید و چیز زیادی برای جذاب کردن بازی وجود ندارد.

اما بدون شک، دستاورد برجسته Alien: Rogue Incursion Evolved Edition، هوش مصنوعی بسیار بهبود یافته زنومورف‌ها است. در نسخه واقعیت مجازی، من به ندرت از ردیاب حرکتی‌ام استفاده می‌کردم و در عوض به شنوایی‌ام تکیه می‌کردم تا از حضور یک موجود فضایی مطلع شوم. با این حال، انجام این کار در این نسخه از بازی کافی نیست؛ حتی با وجود ردیاب حرکتی (چیزی که به ندرت در بازی با ایکس‌باکسم کنار می‌گذارم)، زنومورف‌ها خیلی سریع و خیلی باهوش هستند که نمی‌توانند فرار کنند. هوشیاری بیش از حد ضروری است و حتی در آن صورت هم باید تحت فشار آرام باشید و ضربات خود را حساب شده نگه دارید. هوش مصنوعی بهبود یافته قابل توجه Xenomorphs به آنها اجازه می‌دهد تا به طور مؤثرتری شما را شکار و تعقیب کنند. آنها آگاهی بهتری از محیطی که در آن هستند دارند و به نحوه رفتار شما واکنش نشان می‌دهند (شبیه به زنومورف در بازی Alien: Isolation).

یکی از حوزه‌هایی که بازی واقعاً در آن می‌درخشد، طراحی جلوه های صوتی است. صداپیشگان زولا و دیویس از همان ابتدای داستان، رابطه‌ای راحت بین این دو شخصیت برقرار می‌کنند. و وقتی برای اولین بار از کشتی پیاده می‌شوید، سکوتی که به شما خوشامد می‌گوید، بر شانه‌هایتان سنگینی می‌کند و فضایی سرکوبگر و خفقان‌آور ایجاد می‌کند. موسیقی متن به محض ظاهر شدن Xenomorphs تغییر می‌کند و در انتقال ترس و وحشتی که مواجهه با چنین هیولاهایی حتی برای باتجربه‌ترین تفنگداران دریایی به همراه دارد، بسیار خوب عمل می‌کند. زولا به اندازه کافی جذاب است که دوست‌داشتنی باشد، در حالی که دیویس نوعی وقار سنجیده به نقش خود به عنوان یاور و همراه او در طول تجربه هولناکی که باید تحمل کنند، می‌بخشد.

در مجموع، Alien: Rogue Incursion Evolved Edition به اندازه نسخه واقعیت مجازی آن پرتنش نیست و در نتیجه گیم‌پلی خیلی هیجان‌انگیزی ندارد، اما همچنان یک تجربه خوب برای طرفداران سری Alien است. به نظر می‌رسد که باید در کنار دنباله خود منتشر می‌شد تا تجربه‌ای منسجم‌تر و کامل‌تر ارائه دهد. تلاش توسعه دهنده Survios برای تطبیق عنوان VR این بازی برای کنسول‌ها به اندازه کافی خوب عمل می‌کند، اما نتیجه یک برداشت نسبتاً استاندارد از المان های اکشن-ترسناک است. این یک بازی افتضاح نیست، اما نمی توان آن را یک عنوان عالی هم در نظر گرفت، با این حال نقاط قوتی دارد که شما را درگیر داستان می‌کند و من می‌خواستم برای کسب اطلاعات بیشتر به بازی ادامه دهم. اگر ایده شکار شدن توسط یکی از نمادین‌ترین هیولاهای ژانر اکشن-ترسناک برای شما جذاب به نظر می رسد، حتما برای این بازی ارزش قائل شوید.