نقد و بررسی بازی Astronomical Club For Queers

در میان بازیهایی که به طور انحصاری برای کنسول نینتندو سوییچ عرضه می شوند، یکی از ژانرهایی که به آن کمتر توجه شده و واقعا در حد آن کم لطفی هم شده سبک ماجراجویی است. این ژانر جزو محبوب ترین سبک‌ها در صنعت بازیهای ویدئویی محسوب می شود که در میان گیمرها نیز طرفداران بسیاری دارد. معمولا عناوین این سبک دارای گیم پلی بسیار ساده‌ای هستند و محدودیت سنی ندارند و هر پلیری با هر میزان مهارت که داشته باشد، می تواند به تجربه آنها بپردازد. ضمنا بیشتر بازیهای ماجرایی محتوای داستانی عالی، طراحی های ویژه و گرافیک هنری زیبایی دارند که یکی از علل تمایز و برتری آنها از دیگر ژانر همین موضوع است. این برتری در حدی است که گاهی اوقات می توانید فارغ از گیم پلی، در گوشه ای از دنیای بازی متوقف شوید و محو تماشای زیبایی های محیط آن شوید. به لطف استودیوی RedEerGames که به تازگی بازی ماجرایی Astronomical Club For Queers را برای کنسول نینتندو سوییچ منتشر کرده، می توانیم یک داستان دلخراش و از نظر گرافیکی خیره کننده در مورد تفاوت های بین افراد و روابط گرم خانوادگی و دوستانه را تجربه کنیم.
تمامی شخصیت های بازی Astronomical Club For Queers از میان حیوانات انتخاب شده اند و بازی سعی دارد یک سری مفاهیم علمی مربوط به دنیای واقعی را از زبان این حیوانات بیان کند که البته در انجام این کار تا حد زیادی موفق شده است. به علت کوتاه بودن محتوای داستانی می توان آن را مانند یک پیش درآمد در نظر گرفت تا یک سناریوی کاملا مستقل. ولی در هر صورت با توجه به اینکه روند ساخت و توسعه بازی بسیار کوتاه بوده، ایراد زیادی به این مورد نمی توان گرفت. بازی داستان تعدادی از حیوانات را بیان می کند که در خانه‌ای دور هم جمع شده اند و به علت شرایط نامساعدی که در محیط بیرون برقرار است، این محل را به یک کلوپ ستاره شناسی تبدیل کرده اند.

این کاراکترها ظاهری انسانی دارند و دقیقا مشابه آنها لباس می پوشند و رفتار می کنند. Civet Louie که قهرمان اصلی داستان است، پس از وقوع سیل مجبور می شود در خانه دوستش الیور بماند. والدین الیور که مایلز و کایلی نام دارند، علاقمند به موضوعات نجوم و کهکشان هستند و همیشه اخبار مربوط به ستاره‌ها و شهاب سنگها را دنبال می کنند. در منزل آنها یک ستاره شناس به نام داروین حضور دارد که او هم به علت سیل اتفاق افتاده، منزلش خراب شده و به طور موقتی با خانواده الیور زندگی می کند. او یک تلسکوپ دارد و مشغول بررسی صورت‌های فلکی مختلف است که در این لحظه الیور نیز نظرش جلب می شود و به مشاهده آنچه که داروین به دنبالش است، علاقمند می شود. آنها با هم در حال بررسی شکل‌های فلکی مختلفی هستند که ناگهان رادیو اعلام می کند در بامداد روز 30 آگوست، یک شهاب سنگ به زمین برخورد می کند که حتی با چشم غیر مسلح نیز قابل مشاهده است و شروع سناریوی کوتاه بازی از همین واقعه صورت می گیرد. این بازی داستانی زیبا در مورد دیگری بودن افراد که منجر به منحصر به فرد بودن هر یک از ما می شود را بیان می کند.
طراحی محیط‌ها و جلوه‌های بصری بازی واقعا عالی انجام شده و در این زمینه باید سازندگان را تحسین کرد. اغلب کاراکترهای داستان ظاهری شبیه شخصیت های کارتون‌های قدیمی دارند و به خوبی می توانند خاطرات مجموعه های خاطره انگیز دهه 90 میلادی را برای پلیرها زنده کنند. پالت‌های رنگی مورد استفاده در طراحی گرافیکی واقعا چشم نواز و گیرا هستند و به خوبی می توانند محتویات کلی داستان را به مخاطب القا کنند.

به هرجای محیط بازی که می نگرید، با رنگ‌بندی‌های بسیار متنوعی روبرو می شوید که حس طراوت و تازگی خاصی دارند و هیچ گاه حالت تکراری و ناخوشایند به خود نمی گیرند. موسیقی متن نیز در جهت کمک به پیشبرد داستان عملکرد فوق العاده ای دارد و با تم غم انگیز و آرام خود به بهترین شکل ممکن شما را در جریان گیم پلی قرار می دهد.
گیم پلی بازی بیشتر شامل گشت و گذار در محیط و تعامل با آیتم‌ها و مکانیک‌های مختلفی است که در گوشه و کنار دنیای بازی پراکنده شده اند. حتی بخش هایی از گیم پلی شامل انتخاب دیالوگ‌هایی می شود که در روند داستانی تاثیر می گذارند، این قسمت ها گرافیک به سبک پیکسلی دارند و کاملا متمایز و مجزا هستند.

بازی Astronomical Club For Queers مفاهیم دوستی و روابط خانوادگی را به عنوان محوریت داستان و گیم پلی خود به کار برده و سعی کرده تا حد امکان از شاخ و برگ دادن اضافی به آنها جلوگیری کند. گیم پلی بازی بسیار ساده است و هر پلیری با هر سن و سالی که باشد، به راحتی می تواند بدون هیچ گونه آموزشی کلیات گیم پلی را فرا بگیرد. ولی ای کاش سازندگان برای یاددهی برخی مکانیک‌ها، توضیحات بیشتری را ارائه می دادند که از سر درگمی برخی پلیرها جلوگیری می کرد. ولی با اندکی دقت و توجه می توان به محتوای کلی گیم پلی تسلط پیدا کرد. من این بازی را طی یک الی دو روز به پایان رساندم که البته این زمان ممکن است برای شما بسیار کم تر باشد و طی این مدت، از جمع های گرم با دوستان، ترس مبنی بر از دست دادن آنها و گفتگوهای احمقانه بازی لذت بردم. احتمالا این بازی با سبک و محتوای داستان خود برای همه پلیرها مناسب نخواهد بود و فقط عاشقان سبک ماجرایی می توانند از تجربه آن لذت ببرند.