نقد و بررسی بازی Call Of Duty Modern Warfare 2

محبوب ترین و شناخته شده ترین سری بازی های ویدئویی دنیا، یعنی Call Of Duty، چند سالی است که در باتلاق عجیبی دست و پنجه نرم میکند. افتادن به ورطه تکرار و بازتولید همان المان های امتحان پس داده قبلی، گیمرها و منتقدان را حسابی عاصی کرده است. تمامی طرفداران همواره به یاد نسخه های MW بودند و هستند و آن را بهترین نسخه از این سری می دانستند. حال محبوب ترین سازنده این سری، یعنی Infinity Ward دوباره پا میدان گذاشته است تا علاوه بر تغییر دادن فرمول های کهنه، بازگشتی به ریشه ها، آن هم از نوع درستش داشته باشد و بتواند تمامی طرفداران Call Of Duty و منتقدانش را دوباره به این سری علاقه مند کند. در ادامه با نقد و بررسی عجیب ترین، متفاوت ترین و در عین حال بهترین نسخه از این سری که در ۱۰ سال اخیر منتشر شده است، توسط وب سایت Gameinja همراه باشید.

شاید اولین چیزی که پس از تجربه بازی در چند ساعت اول به نظر مخاطب برسد، این است که در حال تجربه هر عنوانی هستید به جر Call Of Duty! تفاوت این نسخه با نسخه ها قبلی منتشر شده در حدی زیاد است که می توان آن را در یک لیگ دیگری قرار داد. گیم پلی بازی با اضافه کردن المان های زیادی از جمله مخفی کاری و سیستم ساخت و ساز (Crafting)، روح تازه ای را به کالبد نیمه جان این سری بخشیده است. شاید با جرات بتوان گفت که بخش داستانی و کمپین بازی Call Of Duty Modern Warfare 2، بهترین داستان سرایی و سناریو نویسی در چندین سال اخیر این سری است. با وجود اینکه شاید به نظر برسد بازی در نیمه ابتدایی آن بسیار کند پیش می رود، اما رفته رفته نبض بازی تندتر شده و ضرب آهنگ اصلی داستان به قدری تند می شود که پایان بازی را هیچ گاه متوجه نمی شوید و تنها چیزی که با آن مواجه می شوید، غرق شدن در دنیایی اکشن و البته خیره کننده است که فرصت نفس کشیدن از شما را گرفته است. داستان بازی الهامات بسیاری از گذشتگان سری، خصوصا برادران بزرگترش، یعنی سری Modern Warfare داشته است. بسیاری از مراحل شما را به یاد شاهکار این دنیا، Call Of Duty Modern Warfare ll (البته نسخه اصلی که در سال ۲۰۰۹ منتشر شد) می اندازد. داستان با تمرکز بیشتر بر روی شخصیت های محبوب این سری، یعنی جان سوپ مک تاویش و گوست، داستان و گذشته بیشتری از این دو شخصیت محبوب به ما می گوید و سعی می کند تا نشان دهد که چگونه داستانشان در آینده (که در نسخه های گذشته البته آن ها را دیده ایم) رقم می خورد. در بسیاری از سکانس های بازی، داستان سرایی به قدری پیش رفته و عمیق می شود که شما را به یاد فیلم موفق Sicario خواهد انداخت. چه بسا که Call Of Duty Modern Warfare 2، یک عنوان سینمایی به شمار می رود. بازی پر است از صحنه های اکشن پر زد و خورد و البته حماسی که در کنار شخصیت پردازی فوق العاده اثر، بعد داستانگویی و سناریو نویسی بازی را چندین مرحله جلوتر می برد. کاملا باید اذعان داشت که داستان این نسخه، بسیار فراتر از نسخه های چند سال گذشته است و اصلا نمی توان این ها را با یکدیگر مقایسه کرد.

اضافه شدن مکانیزم مخفی کاری، چیزی است که نه تنها عجیب است (برای یک عنوان Call Of Duty) بلکه رنگ و بویی به بازی بخشیده که در هیچ یک از نسخه های قبلی این سری آن را ندیده بودیم. همانطور که اشاره شد، در بسیاری از مراحل احساس خواهید کرد که در حال تجربه Dishonored هستید تا Call Of Duty. نکته عجیب دیگر این است که سیستم مخفی کاری بسیار خوب از آب در آمده و دشمنان واکنش خوبی به حرکات شما نشان می دهند و هیچ گاه شاهد یک هوش مصنوعی پیش پا افتاده و درجه دو در بازی نیستیم. گاهی بازی شما را در موقعیتی قرار می دهد که چاره ای به جز استفاده از مخفی کاری نخواهید داشت. خوشبختانه چون این سیستم به شکلی کارآمد و درست در بازی پیاده شده است، هیچگاه احساس نخواهید کرد که به زور مجبور هستید تا مراحل را به صورت مخفی کاری پیش ببرید. هر چند شاید برخی از طرفداران پر و پا قرص سری Call Of Duty آن را مضجک بدانند (چرا که این سری با اکشن های پر سر و صدا و صحنه های شلوغ و بزن تو دل دشمن شناحته می شود). علاوه بر مخفی کاری، اضافه شدن سیستم ساخت یا Crafting چیزی است که شما را به یاد Resident Evil خواهد انداخت. به نظر می رسد تیم Infinity Ward سعی داشته با برداشت از بهرین المان های سری های محبوب دنیای ویدئو گیم، کاری بکند تا خط مستقیم نمودار سری، شیب تندی را اتخاذ کند. همانند مخفی کاری، سیستم Crafting هم بسیار عالی پیاده سازی شده است و شما با المانی مواجه خواهید شد که هیچگاه انتظار نداشتید در این سری آن را مشاهده کنید. علاوه بر سیستم های جدیدی که در بازی پیاده سازی شده است، شاهد بهترین گان پلی این سری خواهیم بود. اسلحه های محتلف و متنوعی که در بازی وجود دارند و همچنین نحوه شلیک کردن آن ها، تجربه ای بی نظیر را برایتان به ارمغان می آورند که هیچگاه از آن خسته نخواهید شد.

در زمینه فنی و گرافیکی، Call Of Duty Modern Warfare 2 یک شاهکار تمام عیار است. اگر نگوییم بهترین (به خاطر شاهکار سونی، God Of War Ragnarok)، جزو بهترین گرافیک هاییست که در نسل نهم بازی های ویدئویی، مشاهده کرده ایم. صحنه های زیادی وجود دارند که لب به تحسین خواهید زد. بافت تصاویر و تکسچرها در بهترین حالت خود قرار دارند و از همه مهمتر، باگ گرافیکی و یا کم شدن افت کیفیتی در بازی مشاهده نمی شود. صحنه های اکشن و پر برخورد، که امضای اصلی این سری هستند و البته در این بازی کم هم نیستند، قدرت اصلی موتور گرافیکی بازی را به رخ می کشد و این عنوان را پر می کند از صحنه های زیبا و هیجان انگیزی که مخاطب را غرق در صحنه هایش می کند. در تمام طول بازی، هیچ گونه افت فریم و یا باگ فنی را در بازی مشاهده نکردم و این نشان از قدرت تیم سازنده این بازی است که نشان می دهد به بهترین شکل بر روی این عنوان وقت گذاشته اند. علاوه بر گرافیک، بازی در زمینه صدا گذاری و موسیقی هم عملکرد شگفت انگیزی دارد. صدای دالبی و سه بعدی بازی، شما را غرق در اتمسفر جنگ های پر زد و خورد بازی می کند. صداپیشگی بازیگران اصلی و فرعی، همگی به بهترین شکل ممکن در بازی قرار گرفته است تا تجربه ای هر چه عمیقتر را به بازیکنان بدهند. لحظه به لحظه موسیقی هم، هماهنگی وحشتناکی با گیم پلی و داستان دارد و وظیفه اصلی اش، که تزریق هیجان به بازی است را کاملا درست انجام می دهد.

نسخه آخر سری محبوب و ریشه دار Call Of Duty، آمده تا بار دیگر نام این سری را، که به واسطه عناوین متوسط و تکراری به سمت نابودی میرفت، دوباره بر سر زبان ها بی اندازد و آن را از منجلابی که داشت در آن دست و پا میزد نجات دهد. ساخته جدید Infinity Ward با ارائه بخش کمپین و داستانی شگفت انگیزی، توانسته تا علاوه بر جلب نظر علاقه مندان همیشگی سری، دریچه بسیار خوبی را برای تازه واردان فراهم کند. Call Of Duty Modern Warfare 2 با داشتن المان های جدید و جالب در گیم پلی اش و همچنین گرافیک خیره کننده و عملکرد فنی بی نظیرش، نوید تازه ای از دوباره جان گرفتن این سری محبوب می دهد. تجربه این عنوان به تمام علاقه مندان این سری و حتی کسانی که تازه می خواهند با این سری آشنا شوند، پیشنهاد می شود.