نقد و بررسی بازی Kong: Survivor Instinct

به نظر می رسد پس از انتشار نسبتا موفقیت آمیز فیلم سینمایی Skull Island: Rise of Kong که شخصیت کونگ را معرفی کرد، برخی بازیهای مستقل نیز تمایل دارند این هیولای عظیم الجثه را به عنوان محوریت داستانی خود انتخاب کنند. بازی Kong: Survivor Instinct چنین رویکردی را پیش گرفته که یک عنوان پلتفرمر 2.5 بعدی از نمای جانبی است که وقایع آن پس از رخدادهای فیلم Godzilla vs. Kong محصول سال 2021 اتفاق می افتد.

در واقع این بازی به جای سایر عناوین این ژانر که شخصیت های کایجو را به عنوان کاراکتر اصلی انتخاب می کنند، داستانی مبتنی بر شخصیت های انسانی را روایت می کند و البته این یک رویکرد جذاب است که یادآور بازی Deadlight است، اگرچه Survivor Instinct به دلیل گیم پلی ضعیفی که دارد، شما را ناامید می کند. من این بازی را در ابتدا که شروع کردم، خیلی دوست داشتم، اما در حین بازی کم کم آزاردهنده و تکراری شد. در حالی که نکات مثبتی وجود دارد، قطعاً تعداد نکات منفی آن بیشتر است. به همین علت در این مقاله از وب سایت Game Inja به این سوال پاسخ می دهیم که آیا این عنوان ارزش بازی کردن را دارد؟

در داستان بازی Kong: Survivor Instinct، شما نقش دیوید را ایفا می کنید، پدری که در جستجوی دختر گم شده خود پس از حمله وحشیانه چندین تایتان است. متأسفانه، روایت این بازی فاقد جذابیت و نتیجه‌گیری رضایت‌بخش است که حتی بازیگری متوسط ​​یا خطوط صوتی تکراری هم کمکی به آن نمی‌کند.

دیوید همچنین دشمن کفتارها، یک گروه اکو تروریستی است که با تایتان ها درگیر شده است که منجر به بروز چند سکانس جنگی کم عمق می شود. تنها کاری که شما واقعاً انجام می دهید این است که با سلاح سرد خود به کسی ضربه بزنید، حملات او را مسدود کنید، او را بگیرید یا به او شلیک کنید. انجام این کارها آنقدرها هم که فکر می کنید، هیجان انگیز نیست.

Survivor Instinct برخلاف نامش یک بازی بقا محور نیست. در عوض، این بیشتر شبیه یک مترویدوانیا 2.5 بعدی سنتی است که در آن باید از محیط های غیرخطی عبور کنید و پس از به دست آوردن ابزارهای لازم برای باز کردن مسیرهای کاملاً جدید، به مناطقی که قبلاً کاوش شده بودید بازگردید. مسلماً برخی از المان های مدیریت منابع نیز وجود دارد که مثلا سلامتی را فقط می توان از طریق کیت های بهداشتی تکمیل کرد و اینکه مهمات شما محدود است و بنابراین در استفاده از آنها باید به اندازه کافی دقت کنید. با این حال، در مورد آن اشتباه نکنید: Kong: Survivor Instinct بیشتر در مورد پیشروی و پیشبرد خط داستانی است تا یافتن منابع و تلاش برای زنده ماندن.

جنبه مورد علاقه من از این بازی، طراحی مراحل غیرخطی آن است. در حالی که برخی از عناوین مترویدوانیا به دلیل بزرگی دنیایشان می‌توانند دلهره‌آور و حتی خسته‌کننده باشند (در این زمینه می توانم بازی Hollow Knight را مثال بزنم)، Survivor Instinct تجربه‌ای بسیار ملایم‌تر است، زیرا دائماً شما را در جهت درست سوق می‌دهد و به جای اینکه شما را مجبور به عقب نشینی مسافت های طولانی کنند، مکرراً شما را به مناطق قبلی بازمی‌گرداند. همچنین بسیاری از المان های سکوبازی و حل پازل‌های ساده وجود دارد و همه آن‌ها به خوبی مدیریت می‌شوند. البته برخی پرش ها یا صعودهای ناامید کننده نیز وجود دارد و معماهای محیطی به اندازه ای پیچیده هستند که شما را مجبور می کنند لحظه ای بایستید و در مورد چگونگی ادامه کار فکر کنید، اما به اندازه کافی ساده هستند تا هرگز شما را گیج یا ناامید نکنند.

ابزارهای بیشتری در طول کمپین شش ساعته Kong: Survivor Instinct به تدریج در دسترس قرار می گیرند، مانند یک قلاب گیر و یک پتک برای شکستن دیوارها. برخلاف سایر بازیهای مترویدوانیا، در اینجا بازگشت به عقب خوشبختانه حداقل است و یک سیستم سفر سریع راحت به آن کمک می کند. کاوش کامل همچنین با ارتقاء سلامت یا مهمات پاداش می گیرد.

در مقاطع کلیدی در طول بازی، شما باید از دست تایتان های عصبانی فرار کنید، زیرا آنها همه چیز را در اطراف شما خراب می کنند. در حالی که این لحظات یک منظره خوب را ایجاد می کنند و واقعاً تنش را افزایش می دهند، متوجه شدم که آنها بیش از حد به آزمون و خطا متکی هستند. اگر به اندازه یک اشتباه مرتکب شوید، بلافاصله کشته می شوید و به ابتدای تعقیب و گریز بازگردانده می شوید. تنها نکته مهم این است که علاوه بر داشتن زندگی نامحدود، این سکانس‌ها فقط در طول بازی چند بار اتفاق می‌افتند.

از لحاظ بصری، بازی فوق العاده است و به عنوان یک بازی مستقل، از مشاهده این همه جزئیات در طراحی دنیای بازی واقعا شگفت زده شدم. اما درطرف مقابل، صداپیشگی نیز در سراسر بازی نسبتا ضعیف است، با شخصیت اصلی که صدایی مرزی تولید شده توسط هوش مصنوعی دارد و بازیگران نقش مکمل نیز خیلی بهتر نیستند. من احساس کردم که این مشکل به داستان آسیب زیادی وارد می کند و مانع از آن شد که لحظات مهم وزن واقعی یا تأثیر عاطفی داشته باشند. اگرچه خود داستان برای شروع آنقدرها قابل توجه نیست، اما با این حال دوست داشتم عملکرد قوی تری از قهرمان اصلی بازی ببینم زیرا صدای او در طول بازی اغلب شنیده می شود.

در پایان واقعاً مایه شرمساری است که امتیاز ضعیفی به بازی Kong: Survivor Instinct بدهم، زیرا پتانسیل امیدوارکننده‌ای در اینجا وجود دارد که می‌توانست چیزی منحصر به فرد را فراتر از عناوین مبارزه ای سه بعدی کایجوها ارائه دهد. در حالی که کاوش قابل قبول است، گیم پلی به زودی در حالت تکرار قرار می گیرد. مگر اینکه از طرفداران سرسخت دنیای Monsterverse باشید،در غیر اینصورت توصیه این بازی به طرفداران مترویدوانیا بسیار دشوار است.