مسئله ی تقلید یکی از آن دلایلی است که چرا یک سری از استودیوی ها حتی در کشور خودمون نمی توانند بازی های خوبی بسازند و اکثرا یا خود نمونه ی خارجی ( که بعید است همچین چیزی) یا یک کپی بی کیفیت از آن بازی خواهند شد. البته این موضوع فقط راجب بازی سازی در کشور خودمون صادق نیست و استودیوی های مستقل در باقی کشور ها نیز دست به عمل تقلید می زنند. بازی کارتینگ Renzo Racer یکی از آن بازی هاییست که سعی می کند تا از عناوین معروف سبک کارتینگ تقلید کرده و بتواند ویژگی های مثبتی که در آن ها دیده می شود را به مخاطب ارائه کند ولی نه تنها این اتفاق نیفتاده است بلکه باعث به وجود آمدن یک فاجعه در سبک بازی های کارتینگ و حتی بازی های ویدیوی شده است.
وقتی به صفحه ی خریداری این بازی در فروشگاه پلتفورم گیمینگتان می روید با جملات عجیب و تعریف و تمجید هایی از طرف سازندگان نسبت به بازی رو به رو می شوید که گویی این بازی یکی از بهترین عناوین کارتینگ جهانی است و بعد با یک نگاه به قیمت خوب بازی برای یک بازی کارتینگ در ذهن خود می گویید که همچین بازی محشری فقط ۵ دلار ( تازه از vr هم پشتیبانی می کند) و بعد به خرید آن خواهید پرداخت و تا به این جا همه چیز خوب پیش می رود.
ولی ناگهان وقتی وارد منوی بازی می شوید تازه خواهید فهمید که چه اشتباهی را مرتکب شده اید و از منوی بازی تا گیم پلی آن یکی کپی پیست ساده و پر ایراد است. گیم پلی بازی مانند همه ی بازی های این سبک است. یکی از کاراکتر های بازی که شبیه عروسک های فایو نایت ات فردیز هست را انتخاب می کنید. لودینگ بازی را تحمل می کنید و بعد وارد بازی می شوید. هرچی گاز می دهید ماشین جلو نمی رود و فرمان آن آنقدر گیر دارد که هیچ کاری از دستتان بر نخواهد آمد و بعد از ان تمام تلاشتان را باید برای به اتمام رساندن مسابقه و نه صرفا اول شدن در آن بکنید و در آخر اتفاقی که می افتد آن است که با پرت کردن کنترل یا یک مشت به کیبورد از خجالت بازی در خواهید آمد.
گرافیک بازی جز رنگ بندی آن افتضاح است و دست کمی از فاجعه ی هیروشیما ندارد و اکثر شخصیت های آن طراحی به شدت بدی دارند و انگار در حال بازی کردن بر روی یک کنسول نسل پنجم هستید. موسیقی بازی هم بد نیست و هرچه که هست از فاجعه فاصله دارد. شاید یکی از محدود نکات مثبت بازی طراحی برخی از نقشه های آن باشد که قابل تحمل تر هستند و حداقل می تواند به آن ها نگاه کرد.
یک سری مشکلات فیزیکی هم در بازی وجود دارد که گاهی حتی موجب خنده می شوند. برای مثال با برخورد به لاستیک های قرار داده شده در بازی آن ها به دو نیم تقسیم می شوند و اتفاقاتی از این قبیل در بازی خواهند افتاد به صورتی که به هیچ وجه با عقل جور در نمی آیند. بهتر بود که حتی یک سری از موانع بخاطر مشکلاتی که برای بازی به وجود آورده اند به کل حذف شوند تا حداقل اندکی از مشکلات بازی کاسته شود.
متاسفانه این بازی در هر گرافیک و گیم پلی خود ضعف دارد و این ضعف به گونه ای نیست که قابل تحمل و یا قابل بخشش باشد چرا که به صورت مستقیم بر روی تجربه ی مخاطب از بازی تاثیر می گذارد و هندلینگ ماشین های بازی هم به نوعی نیست که با تمرین بتوان حلش کرد و باگ های بازی و مشکلات گرافیکی آن نیز در خراب کردن تجربه ی شما از بازی بی تاثیر نیستند و اگر بخوهیم یک جمع بندی کنیم، بازی نه به یک آپدیت خوب بلکه به یک ریمیک کامل احتیاج دارد تا شاید قابل تحمل تر شود. البته یک آپدیت خوب در رابطه با سیتسم هندلینگ ماشین ها می تواند بازی را از غیرقابل تجربه بودن نجات دهد تا حداقل افراد کم سن و سال را به خود جذب کند.
در کل Renzo Racer یک اثر وحشتناک است. اثری که تقریبا جز چند نکته هیچ چیز مثبتی در خود جای نداده است و تحمل کردن آن کار بسیار سختی خواهد بود. اگر از بازی های سبک کارتینگ خوشتان می آید و به این گونه بازی ها علاقه دارید با رفتن به سمت این بازی تنها وقت خود را هدر داده اید و خاطرات خوب خود را با عناوین سبک کارتینگ خراب خواهید کرد و کلا این بازی را به هیچ گروهی از گیمر ها توصیه نمی کنم و بهتر هست حتی به صفحه ی این بازی در فروشگاه پلتفورم گیمینگتون سر نزنید.
از این که با نقد و برسی این بازی همراه وبسایت نقد و برسی گیم اینجا بودید سپاسگزاریم و امیدواریم که توانسته باشیم شما را در خرید این بازی راهنمایی کرده باشیم.