Super Magbot یک پلتفورمر دو بعدی‌است که اِلِمان غافلگیرکننده‌ای در آن نهفته است. با نقد و بررسی این بازی که توسط استودیو Astral Pixel ساخته شده است، با تیم Game Inja در خدمت شما هستیم.
بازی‌های پلتفورمر که از دیرباز طرفداران بسیار زیادی داشته‌اند، در طول زمان تغییرات زیادی کرده اند و تلاش برای نوآوری و ایجاد یک گیم‌پلی جدید و چالش‌برانگیز متعادل، همیشه در دستور کار طراحان بازی خلاق و کارگردانان قرار داشته است.
نوآوری در این ژانر اتفاق تازه‌ای نیست و از تاب‌خوردن‌های شاهزاده ایرانی در نسخه اولی آن روی DOS و شلاق ایندیانا جونز در نسخه قدیمی Side-scroller آن، این دست نوآوری‌ها آغاز شده است و امروز که دیگر استودیوهای بزرگ بازی‌های دوبعدی پیکسل آرتی تولید نمی‌کنند، بیشتر این نوآوری‌ها به بازی‌های جدی‌تر و AAA منتقل شده‌اند که برای مثال می‌توان به نوآوری در جزئیات مکانیک Climbing در Uncharted اشاره کرد.
در دنیای امروز که بیشتر بازی‌های پلتفورمر دوبعدی توسط استودیوهای کوچک تولید می‌شوند، نوآوری تیم‌های نوظهور می‌تواند بازیکنان را بیشتر به وجد بیاورد و دروازه جدیدی را در ژانر به روی آن‌ها باز کند.
این دقیقا کاری است که Astral Pixel انجام می‌دهد. مکانیک اصلی بازی برخلاف قریب به اتفاق بازی‌های این ژانر، پرش نیست. در واقع شخصیت شما اصلا قابلیت پریدن ندارد و تنها می‌تواند به چپ و راست بدود و با استفاده از بوجود آوردن میدان‌های مغناطیسی از طریق پلتفورم های خاصی که با رنگ‌های آبی و قرمز مشخص شده اند، از موانع عبور کند و خود را از تله‌های کشنده بازی در امان نگه‌دارد.
از این قابلیت می‌توانید برای دور شدن از یک پلتفورم مغناطیسی و یا جذب آن استفاده کنید و به آن نزدیک شوید. توسعه دهنده با همین چند مکانیک اصلی در طراحی مراحل به قدری خلاقیت به خرج داده است که هربار چالشی جدید پیش روی بازیکن می‌گذارد، او را غافلگیر خواهد کرد. با این حال حل معماهای پلتفورمی در این بازی بسیار لذتبخش است و پس از اینکه مرحله‌ای را با تلاش و پشتکار زیاد پشت سر می‌گذارید، احتمالا با خود خواهید گفت: «آها!! باید اینجوری می‌رفتم!».
در بازی زیاد پیش می‌آید که محاسباتتان هنگام جا به جایی اشتباه شود و قهرمان بازی را به کشتن بدهید، اما نگران نباشید، چرا که طراحی مراحل به صورتی‌است که بلافاصله پس از مرگ، بدون اینکه بازی وقت شما را با اطلاعات اضافه‌ای که بر صفحه پدیدار می‌شود بگیرد، از ابتدای مرحله Spawn خواهید شد. این قابلیت در بازی، باعث می‌شود تا بازی به شدت اعتیاد آور شود و گاهی اوقات اگر جلوی خود را نگیرید، مدت زمان زیادی را صرف بازی کردن خواهید کرد.
در ابتدا می‌توانید به راحتی مسیر را به هدفی که مرحله برایتان تعریف می‌کند حدس بزنید و با کمی آزمون و خطا به مقصد برسید. اما هرچه بیشتر در بازی جلو می‌روید، مراحل چالش برانگیزتر می‌شوند. این چالش‌ها غالبا در طراحی مرحله پیاده شده اند و بازی برای هیجان بیشتر، نیازی به اضافه کردن هزاران اِلِمان مختلف در گیم‌پلی ندارد.
دو نوع پلتفورم وجود دارند که نوعی از آن تنها پس از یک‌بار استفاده برای همیشه از بین می‌رود و نوع دیگر پس از استفاده از پلتفورم دیگری و یا گذشتن مدت زمان کوتاهی، دوباره قابل استفاده می‌شوند.
در بازی تله‌هایی به شکل اره‌های دوّار نیز وجود دارد که دور خود می‌چرخند، بر روی پلتفورم‌ها به چپ و راست و یا بالا و پایین می‌روند و در صورتی که با آن‌ها برخورد پیدا کنید، به ضایعات آهن تبدیل خواهید شد و باید دوباره تلاش کنید.
در مراحل بالای بازی، یک اشتباه شما در محاسبه و یا اجرای حرکتی که طراحی کرده‌اید تا از مانعی عبور کنید، شما را به ابتدای مرحله خواهد فرستاد و باید دوباره برای رد کردن آن مرحله تلاش کنید. همینطور اگر چالش بیشتری از بازی طلب کنید، در برخی مراحل چالش‌های مطلوبتان را به شکل Achievement هایی برای پیدا کردن قطعات Bonus اضافی که در جایی پنهان شده است،
اجزای بصری بازی با استفاده از پیکسل آرت طراحی شده است و طراحی محیط و مراحل فوق العاده است. استفاده بسیار زیاد از جلوه‌های ویژه بصری، باعث می‌شود تا تصویرسازی بازی دلنشین و جالب توجه باشد. در بازی با توجه به جایی که مرحله در آن اتفاق می‌افتد، پلتفورم‌ها و دکوراسیون مراحل تغییر می‌کنند و به همین دلیل بازی از محیط‌های بسیار متنوعی برخوردار است.
در بازی سینماتیک‌هایی نیز وجود دارد که داستان بازی را کمابیش برای بازیکن توضیح می‌دهند. این سینماتیک‌ها نیز تماما مانند Blasphemous با استفاده از پیکسل آرت طراحی شده اند و از کیفیت خوبی نیز برخوردار هستند.
داستان بازی راجع به یک فاجعه غریب الوقوع است که در پی تغییر شکل ستاره‌ای به نام Magnetia و پرتاب شدن تکه‌هایی از آن به شکل اشیاء بسیار قدرتمند به سراسر کهکشان اتفاق می‌افتد. در پی این اتفاق، شخصیت منفی بازی که Super Magbot در تلاش است تا او را متوقف کند، تصمیم می‌گیرد تا از تکه‌های Magnetia به منظور قدرتمند شدن هرچه تمامتر خود استفاده کند.
بخش‌های زیادی از داستان در سینماتیک‌ها و دیالوگ‌‌های آن به مخاطب ارائه می‌شود و در بزنگاه‌گاهی خاصی، پس از رد کردن بخش‌های مختلف که معمولا شامل تعداد بسیار زیادی مرحله هستند، این سینماتیک‌ها نمایش داده می‌شوند. به طور کلی تلاش شخصیت اصلی که Super Magbot است و متحدان او، جلوگیری از قدرتمند شدن بیش از حد Magestroid است که قصد دارد تمامی قطعات Magnetia را برای منافع شخصی خودش که تسلط بر تمامی کائنات است جمع آوری کند.
موسیقی و صداگذاری بازی با استفاده پررنگی از عناصر صوتی بازی‌های Retro ساخته شده است و به شدت برای طرفداران ژانر که بازی‌های قدیمی را تجربه کرده باشند، نوستالژیک خواهد بود. برخلاف بسیاری از بازی‌های پیکسل آرتی، صداگذاری نُت‌های تُند و تیز آزاردهنده ندارد و به هیچ‌وجه روی اعصاب مخاطب نخواهد رفت.
Super Magbot یک پدیده نوآورانه در ژانر خود است که در آن باید با استفاده از نشانه‌گیری سریع و پیش‌بینی مسیر حرکتی شخصیت اصلی و البته آزمون و خطای بسیار از سد چالش‌هایی که بازی برای شما در نظر دارد عبور کنید. تجربه این بازی که تقریبا در همه چیز بسیار خوب پیاده سازی شده است را به طرفداران این ژانر توصیه می‌کنیم.