امروز با نقد و برسی یک بازی متفاوت در سبک رمان بصری همراه شما کاربران گرامی هستیم. امروزه دیگر همه جا رمان های بصری دیده می شوند. از فروشگاه گوشی های اندرویدی و آی او اس گرفته تا پلتفورم های استیم و پلی استیشن و … هدف در این بازی ها داستان گویی می باشد و البته برخی تنها فکر می کنند که به علت کمبود بخش گیم پلی و در نتیجه هزینه ی کمتر می توانند از ساخت این بازی ها سود خوبی ببرند ولی ماجرای اصلی اینجاست که تا داستان یک بازی فوق العاده ظاهر نشود به هیچ عنوان نمی توان آن را بک رمان بصری خوب دانست و از طرفی نوشتن یک داستان خوب برای بازی نیز خودش هزینه و زمان کافی می طلبد.
What Comes After نام رمان بصری ای می باشد که امروز قرار است با هم بحث کنیم و یکی از آن رمان های بصری فوق العاده ای می باشد که نشان می دهد که دقیقا از یک بازی ساخته شده در این سبک چه می خواهیم. این بازی توسط fahmitsu و Rolling Glory Jam ساخته شده است و خود Rolling Glory Jam نیز خود را به عنوان ناشر این بازی معرفی کرده است. این بازی یک تجربه ی حدودا 1 ساعته می باشد که در حال حاضر به قیمت 5 دلار برای پلتفورم های Nintendo Switch, Microsoft Windows, macOS, Macintosh operating systems منتشر شده است.
داستان بازی در باره ی یک خانم می باشد که طی اتفاقاتی پا به قطاری می گذارد که وظیفه دارد تا روح مردگان را به دنیای آخرت ببرد. این قطار از واگون های متفاوتی تشکیل شده است که یکی از آن ها مربوط به انسان ها ، دیگری مربوط به حیوانات و سپس گیاهان و … اختصاص داده شده است. در طول بازی باید با این موجودات گفت و گو کنید و داستان زندگی آن ها را بشنوید و به گفته ی سازندگان بازی این یک نامه ی دوستانه به تمامی گیمر هایی است که بازی را تجربه می کنند. این بخش از بازی فوق العاده می باشد و یک داستان عالی برای شنیدن در این بازی انتظار شما را می کشد.
گیم پلی بازی اما بیشتر برای شنیدن داستان شخصیت ها طراحی شده است و عملا در آن کار خاصی انجام نخواهید داد. شما باید واگون به واگون قطار را برسی کنید و با روح مردگان صحبت کنید و تمامی این کار ها تنها با چند کلیک ساده انجام پذیر می باشد و عملا شما کار خاصی در بازی جز راه رفتن و صحبت کردن نخواهید داشت. آیا این موضوع باعث شده است تا تجربه ی بازی خسته کننده شود؟ نه، اصلا! بازی به گونه ای طراحی نشده است که شما را خسته کند و همین گیم پلی کوتاه نیز شما را در بازی راضی نگه می دارد و آنقدر داستان بازی خوب است که شما اصلا نخواهید توانست بر روی گیم پلی بازی تمرکز کنید.
تجربه ی بازی بسیار کوتاه و حدودا 1 ساعت می باشد ولی از طرفی اگر بخواهید که تمامی مفاهیم عرفانی و فلسفی ای که سازندگان بازی در آن جای داده اند را بازی کنید باید چندین و چند بار آن ها را تجربه کنید تا متوجه این موضوع شوید. کات سین هایی که در بازی طراحی شده است به نوع خود جالب می باشند و طراحی کاراکتر ها و در کل محیط داخلی قطار ها از نظر هنری بسیار جالب صورت گرفته است. حتی ماسک بر روی شخصیت اصلی بازی یادآور روز های سختی است که در پیش داریم و قصد دارد که القا کند که باید قدر لحظاتی که زنده هستیم را بدانیم.
بازی البته از نظر فنی شاید تعریف زیادی نداشته باشد ولی به صورت کلی بی نقص عمل کرده است و صرفا کمی معمولی است.صداگذاری کاراکتر های بازی به خوبی صورت گرفته است ولی از طرفی من نتوانستم خیلی با موسیقی بازی ارتباط برقرار کنم و به نظرم این بخش از بازی کمی سلیقه ای طراحی شده است و شاید نتوانید ارتباط آن را با حال و هوای بازی خیلی درک کنید ولی عده ای هم هستند که از این بخش از بازی نیز لذت خواهند برد.
What Comes After یک کلاس درس روانشناسانه ی کوتاه و یک سفر جذاب می باشد که قرار است خیلی زود شما را ترک کند ولی در همین مدت کوتاه تاثیری بر روی شما می گذارد که تا مدت ها از یاد شما نخواهد رفت و این جادوییست که سازندگان بازی در آن قرار داده اند. اگر به موضوعات مرگ و زندگی و داستان های این چنینی علاقه دارید این بازی مخصوص شما می باشد و در غیر این صورت بازی باز هم می تواند با داستان جذابش شما را راضی نگه دارد. از این که با نقد و برسی این بازی همراه وبسایت gameinja بودید سپاسگزاریم و امیدواریم که توانسته باشیم به شما در آشنایی با این بازی کمک کرده باشیم.