بازی هایی که از روی عناوین ژاپنی مانند کتاب های مصور ژاپنی یا انیمیشن های ژاپنی ساخته میشوند اغلب عجیب و غریب هستند و کمتر کسی به سراغ آن ها میرود مگر آنکه یک فردی از کشور ژاپن باشید ! گرافیک های متفاوت با بازی های دیگر ، داستان های عجیب و غریب و بد ، صداگذاری غیر استاندارد و بدون دیالوگ ، اکثر بازی های ژاپنی مانند این بازی به این شکل هستند و طرفداران کمی را دارند.همراه وبسایت GAME INJA باشید تا به این سوال پاسخ دهیم که آیا بازی ?Would you like to run an idol cafe ارزش یک بار بازی کردن را دارد یا یک وقت تلف کردن عظیم است.
گرافیک بازی اولین چیزی است که شما به آن توجه خواهید کرد . روشن بودن بیش از اندازه ویژگی ای است که در تمام محیط بازی و حتی بر روی کاراکتر ها میتوانید آن را مشاهده کنید ! محیط های تکراری نیز بسیار زیاد هستند و بازی شما را در کمتر از 15 صحنه مختلف حبس میکند . تنها چیزی که تغییر خواهد کرد کاراکتر ها و حالت صورت آن ها است ، شاید تنها نکته مثبت گرافیک بازی حالت های صورت کاراکتر ها و شخصیت آن ها باشد. البته آنقدر هم گرافیک بازی افتضاح و در اکثر بازی های شبیه ?Would you like to run an idol cafe همچنین گرافیک و حالت بازی ای مرسوم است. اما استدیو سازنده بازی یعنی StarlightTree Games میتوانست حداقل چندین حرکت دارای انیمیت به کاراکتر ها اضافه میکرد تا بازی کمی عادی جلوه دهد و اینقدر خشک نباشد.
داستان بازی شباهت بسیار بسیار کمی به اسم آن دارد اما با فضا و محیط بازی هماهنگ و خوب است . کاراکتر شما در بازی نائویا نام دارد و یک نوجوان دبستانی است که هر روز خرابکاری در آنجا انجام میداده است و حتی عضو یک گنگ خلافکاران نیز شده است ! اما ناگهان بخاطر سخنان مادرش که غمگین و البته کمی عصبانی است تصمیم میگیرد یه کار آرام برای حفظ آبرو پیدا کند . در ادامه او وارد یک کافه میشود که داستان اصلی نیز در آنجا اجرا میشود . کارکنان کافه طبق حرفی که مدیر آنجا میزند همگی دختر هستند زیرا با این کار مشتری بیشتری جذب میشود! حتی خود او نیز یک خانم با رده سنی 25 الی 30 سال است ! نائویا کمی به گفت و گو با خانم میاموری میپردازد و درنهایت در آنجا استخدام میشود و به کمک دیگر دختران کافه ، کو ، ایچیگو و مایوکی میرود و بعد از آن تمام داستان بازی بستگی به انتخاب های شما دارد. داستان بازی حتی در این بازی هم تمام نمیشود و تا بیشتر از 10 قسمت ادامه داشته است ! سطح داستان نیز بسیار پایین و کلیشه ای است .
گیم پلی بازی ، در خواندن متن های آماده و تصمیم گرفتن برای انتخاب یک دیالوگ بنابر احساسی که نسبت به آن شخصیت دارید خلاصه میشود . بازی هایی که این سبک را دارند اغلب بر روی داستان کمی کار میکنند اما در بازی تنها چیزی که روی آن خوب کار شده است گزینه انتخاب سرعت رد شدن دیالوگ هاست ! هر خط از دیالوگ های کاراکتر اصلی داستان یا شخصیت های دیگر را میتوان رد کرد یا قبل از دیالوگ بعدی و یا هنگام یک تصمیم مهم که شک دارید انتخاب کدام گزینه بهتر است میتوانید بازی را به کلید سمت راست به سرعت ذخیره کنید تا در آینده اگر قصد تغییر نظرتان را داشتید بتوانید به سرعت به آن لحظه بازگردید. گیم پلی بازی به همین سادگی است و قابلیت های اصلی یا جانبی دیگری ندارد و شما باید در کل بازی به این کار ها بپردازید.
موسیقی ای که در بازی درحال پخش است ، میتوان گفت خوب کار کرده است و در هر صحنه با توجه به جو آن قسمت از داستان تغییر خواهد کرد. دیالوگ های بازی نیز خالی هستند و هیچ صداپیشه ای در پشت هیچکدام از کاراکتر ها قرار ندارد.البته این مشکل در تمام بازی هایی با این سبک وجود دارد . سازندگان میتوانستند چند خط کوچک هم که شده است به شخصیت ها بدهند و صداپیشه ای را برای آن ها اسخدام کنند ، هزینه بسیاری نیز نداشت زیرا تعداد شخصیت های داستان بسیار کم است.
بازی ?Would you like to run an idol cafe به زمان و حوصله زیادی برای خواندن دیالوگ ها نیاز دارد و اگر اینکار را انجام ندهید نمیتوانید هیچ لذتی از بازی ببرید.اگر از دسته کسانی هستید که داستان های عجیب و غریب و طولانی را میپسندند ، به شما این بازی ساده و داستانی را پیشنهاد میدهم.