ثمدتی قبل بازی سازی می کردم و یکی دو نمونه بازی ساخته بودم که واقعا چیزی نبود که بشود در اینترنت منتشر کرد ولی وقتی خودم به تجربه ی این بازی ها می نشستم از آن لذت می بردم و آن را مقدمه ای برای ساخت بازی های بهتر که بتوانم در اینترنت پخش کنم. در آن بازی ها از یک سری گیم آبجکت و یا طرح های داستانی مربوط به بازی های مورد علاقه ام استفاده کرده بودم تا جذاب به نظر برسد. An Evil Existence من را یاد آن بازی ها می اندازد و به خودی خود قابل احترام است ولی مشکل اصلی از آن جایی شروع می شود که این بازی دارد به فروش می رسد. با نقد و برسی این بازی همراه وبسایت گیم اینجا باشید.
Draydur Studio یک استودیوی یک نفره است که وظیفه ی ساخت این بازی رو برعهده گرفته است و به نظرم این بازی ساز هنوز جای کار دارد و پرای عرضه ی یک بازی برای فروشگاه های رسمی آماده نیست و البته تلاشش برای ساخت یک بازی کامل را تحسین می کنم. کمی به داستان بازی می پردازیم تا بخش های مختلف آن را برایتان توضیح دهم و علت شکست این بازی را برای شما شرح دهم.
داستان بازی از آن جایی شروع می شود که شما به عنوان یک تیم تحقیقاتی وارد محلی می شید تا در باره ی دوقولو های قاتل و آدم خواری تحقیق کنید و گرفتار می شوید و حال باید فرار کنید. حال این که چرا می کشند و هدف چیست و … را والا من هم نمی دانم و شما هم خیلی درگیر این موضوع نشوید چرا که چندان مهم نیست و خود سازنده ی بازی هم احتمالا نمی داند و تصور کرده تا داستانی بازی اینجوری جذاب تر است.
سعی شده تا گیم پلی بازی ترکیبی از پازل ها و فرار های بازی آوت لست و رزیدنت ایول ۷ باشه و این موضوع اصلا خوب پیاده سازی نشده است! حتی در یکی از سکانس های بازی یکی از دوقولو ها حرکتی شبیه مشت جک به ایتن در رزیدنت ایوِٖٖل ۷ را میزند و به شما این حس دست می دهد که دارید که دموی فن مید از یکی از طرفداران این سری بازی را تجربه می کنید که برای یک ویدیوی یوتیوب تهیه شده است و البته این موضوع رو هم فراموش نکنید که بابت این دمو شما ۱۰ دلار پول خرج کرده اید!
اگر برای مثال بازی قیمتی حدود یک یا دو دلار داشت آنقدر به بازی سخت نمی گرفتم ولی وقتی قرار هست در حد یک بازی نیمه کامل برای این بازی هزینه کنید ، خب چرا به سراغ عناوین برتر این سری نرویم که به تازگی تخفیف خورده اند و قیمتی همین حدود ها دارند؟ از این مسئله که بگذریم وارد بخش گرافیکی بازی می شویم. به طور کلی تکسچر های بازی جزئیات بالایی دارند ولی چهره های طراحی شده به شدت افتضاح هستند!
انیمیشن های بازی کاملا بی روح بوده و انگار دارید یک انیمیشن استاپ موشن می بینید و دیگر از مبارزات بازی برایتان نگویم که صرفا جوکی بیش نیستند و پازل های آن صرفا به باز کردن یک در با کلید روی میز خلاصه می شوند و طراحی چهره ی شخصیت های موجود در بازی بسیار خنده دار است تا ترسناک و گویی نسخه ای خنده دار و کامیکی از شخصیت های رزیدنت ایوِل ۷ را شاهد هستیم که بس عجیب است!
صدا گذاری بازی نیز تعریفی ندارد و انگار یک نفر سعی کرده است با دهان خود تمامی صدا های موجود در بازی را در بیاورد و با توجه به این که تنها یک نفر بر روی بازی کار کرده است این موضوع دور از انتظار نیست و کاریش هم نمی شود کرد و اگر بخواهیم سخت گیر باشیم بازی هایی مثل برایت مموری هم توسط یک نفر ساخته شده اند ولی به موفقیت های بزرگی رسیده اند و این بازی حداقل چند سال برای کامل تر شدن وقت احتیاج داشته است.
هیچ دلیلی وجود ندارد که چرا باید این بازی را تجربه کنید و به نظر من اگر یک ۱۰ دلاری دارید و می خواهید با آن یک بازی ترسناک تجربه کنید سری به فروشگاه کنسول و یا استیمتون بزنید و در قسمت تخفیف های ویژه چرخی بزنید و مطمئن باشید بازی های محبوب این ژانر را پیدا خواهید کرد. از این که با نقد و برسی این بازی همراه ما بودید سپاسگزاریم.